Annenborch, de Kracht van ‘un goeien aard’
Rosmalen ('s Hertogenbosch): Annenborch is niet dat gebouw achter het station. Het is een voorziening voor het hele dorp waar mensen op kunnen terugvallen wanneer dat nodig is. Dat moet de geruststellende gedachte zijn voor mensen die zo lang mogelijk thuis willen blijven wonen. Janneke Pander, sinds zes jaar directeur van Annenborch, is sinds haar aantreden heel nadrukkelijk bezig om Annenborch als voorziening te profileren, als onderdeel van de Rosmalense samenleving. “We zijn al vijftig jaar een voorziening voor Rosmalen en daarom willen we trakteren.”
Door Herman van Dinther
Wanneer je in gesprek bent met Janneke ( 56) moet je goed opletten want in een paar minuten geeft zij bevlogen en betrokken enorm veel informatie. Je moet heel goed luisteren en vooral snel kunnen schrijven. Duidelijk is wel dat zij met beide benen op de grond staat.
Janneke: “Ik laat me niet gek maken door uitspraken over bezuinigingen waardoor wij ons werk niet meer goed zouden kunnen doen. Ik ben meer van het principe dat je moet weten wat je vandaag voor morgen moet regelen. Jarenlang vooruit kijken vind ik vrij zinloos want opvattingen in de samenleving, politieke inzichten en economische ontwikkelingen zijn tamelijk onvoorspelbaar. Daar kan ik ook geen beleid op maken.”
Genieten van de dag
“Ik geloof vooral in de kracht van samen, de kracht van ‘un goeien aard’. Je realiseren dat je meer in het hier en nu moet genieten van de dag. Dat gaat bij Annenborch al vijftig jaar goed en we hebben er alle vertrouwen in dat dit nog heel lang zo zal blijven. Wij zijn gewoon heel realistisch en stellen ons simpel de vraag ‘hoe zullen we het doen’. Ik vind het schrijnend zoals er vaak over problemen in de zorg wordt gesproken, er wordt veel te weinig gekeken naar wat er wel is, welke mogelijkheden er gewoon nog wel zijn.
Wat mij betreft is de ommezwaai fnuikend die een aantal jaren geleden is ingezet toen de bejaardenhuizen werden opgeheven mede door de prognoses over dementie, waardoor ziekte leidend is geworden voor organisaties. Er werd niet gekeken naar de wensen van mensen en veel tehuizen gingen dicht. Bejaardenhuizen werden meer en meer verpleeghuizen, waarbij mijn vrees is dat er in toenemende mate alleen nog maar hoog complexe zorg verleend wordt. Bij Annenborch hebben we, vind ik, een mooie mix van complexe en minder complexe zorg. Onze cliënten zijn voornamelijk Rosmalense mensen en ook in onze professionele organisatie zijn de medewerkers mensen die gevoel hebben voor de kenmerken en de emoties die bij een dorpse samenleving passen. Annenborch is één grote familie.”
Gezondheidszorg
“We vinden het belangrijk dat de bewoners van Annenborch midden in de samenleving blijven staan, niet weggestopt in DE Annenborch. Nee, zij maken gebruik van de zorg en service die wij hen als ouderenvoorziening kunnen bieden. Ouderen mogen ons als achterland beschouwen, waarvoor wij vierentwintig uur per dag en zeven dagen in de week aanwezig zijn. Sinds kort hoort daar ook het nieuwe prachtige Alexanderven bij, een gebouw in ’t Ven dat helemaal op ontmoeten is ingericht. Met ons team van bijna honderdnegentig medewerkers zien wij het als onze missie dat we gaan voor gezondheidsbevordering bij ouderen in Rosmalen. Als uitgangspunt hebben we daarbij vier principes namelijk: lekker eten en drinken, sociale contacten, zin in de dag en bewegen.”
Rosmalenaren
“Een bewoner van Annenborch is en blijft voor ons op de eerste plaats inwoner van Rosmalen net als al die andere ouderen waar wij service en zorg voor kunnen verlenen. Wij koesteren daarbij onze kernwaarden ‘zorgzaam, oprecht, enthousiast en gastvrij’.
Dat vullen onze medewerkers met plezier in net als de vele vrijwilligers, oproepkrachten, familieleden, studenten, stagiaires en alle anderen die een warm hart voor ouderen hebben.
Wij kennen momenteel weinig problemen met het invullen van vacatures. De afgelopen twee jaar is tien procent van de medewerkers met welverdiend pensioen gegaan en zijn er ook door corona plaatsen opengevallen. De twintig procent nieuwe collega’s hebben we gelukkig kunnen aantrekken. Een goed teken lijkt me.”