Geen vlam in de pijp, dat niet
Rosmalen ('s Hertogenbosch): “Nee, ik rook niet meer dus ik ga als vrachtwagenchauffeur niet met de vlam in de pijp de weg op, maar wel met heel veel plezier.” Dat hij het meent zie je aan de twinkeling in zijn ogen wanneer hij het over zijn opmerkelijke carričre-switch heeft. Aan het woord is Ton Kersten, in Rosmalen bij heel veel mensen zeker bekend van Accountantskantoor Kersten waarmee hij jarenlang aan de weg timmerde. Voor heel wat bedrijven heeft hij administratieve besognes opgelost.
door Herman van Dinther
Ton (74): “Mijn vader had een brandstoffenhandel in Reek en ik vond het reuze interessant om op de vrachtwagen te rijden. Op mijn veertiende zat ik dan ook al achter het stuur, iets wat mijn vader in die tijd oogluikend toestond. Voor het bedrijf van mijn vader was er met de komst van aardgas geen toekomst en voor mij dus ook niet. Het liefst zou ik een transportbedrijf beginnen maar ik was helemaal niet technisch, ik had nog nooit onder een motorkap gekeken.
Mijn rijbewijs voor de vrachtwagen haalde ik wel binnen drie weken. Bij het logistiek bedrijf ITC in Oss hadden ze ook toen al behoefte aan chauffeurs. De eigenaar stond al snel bij ons op de stoep of ik op zaterdag voor hem wilde rijden. Ik sprong een gat in de lucht, mijn moeder niet trouwens. Het werd weliswaar niet mijn beroep, maar ik kon mijn hobby uitoefenen. En wie weet, je moet altijd blijven dromen toch?”
Stoute schoenen
“Na het lyceum in Oss werd het de Heao in Arnhem en in 1975 een baan bij een accountantskantoor in Den Bosch. Twee jaar later kwamen mijn vrouw Marie- Anne en ik in Rosmalen wonen omdat daar toevallig een huis te koop stond.
Het zat al langer in de pen, ik begon op 1 januari 1981 mijn eigen kantoor. In de loop der jaren is het flink gegroeid en in juli 1997 verhuisden we naar een splinternieuw kantoor aan de Rietbeemdenborch. Daar kregen we weer genoeg kantoor- en archiefruimte om fijn te werken. Ik heb dat tot 1 juli 2019 – het moment dat ik het kantoor verkocht - met veel plezier en liefde gedaan samen met mijn team van medewerkers.”
Geluk of pech
“Bij veel dingen in het leven kun je geluk of pech hebben. Voor mij leek het in augustus 2008 de verkeerde kant op te rollen. In drie weken tijd viel ik vijftien kilo af en was ik helemaal futloos. Op vrijdagmiddag sloegen mijn darmen dicht en op zaterdag werd ik met spoed geopereerd. Een kwaadaardige tumor en zeventig centimeter darm werden verwijderd. Een behandeling met chemo die negen maanden duurde heeft tot herstel geleid. Er zijn maar twee manieren is mijn stelling, je hebt geluk of je hebt pech. Nou, ik heb geluk gehad en dat heb ik me goed gerealiseerd. Ik heb trouwens tijdens mijn behandeling gewoon doorgewerkt, voor mij is dat een betere remedie dan thuis te gaan zitten piekeren.”
Toch die droom
“Op kantoor had ik gekscherend weleens gezegd dat ik, wanneer ik zou stoppen met werken, op de vrachtwagen zou gaan rijden. Mijn secretaresse Ilona zei meteen ‘als je dat doet ga ik een dag mee’.
Nou dat heeft ze gedaan want nadat ik mijn kantoor had verkocht ben ik in september 2020 weer voor ITC gaan rijden, het bedrijf dat intussen in handen is van de kleindochter en de kleinzoon van de man waar ik als achttienjarige student al voor reed. Ilona is dus ook echt een dag mee geweest.
Ik heb een 0-uren contract en rijd twee of drie dagen in de week. ITC vervoert vloeibare levensmiddelen, oliën, vetten en vruchtensappen. Ik rijd in Nederland, België en Duitsland, regelmatig ga ik met sinaasappelsap van Gent naar Duitsland waar het gebotteld wordt. Je moet trouwens wel flexibel zijn en niet knorrig worden als je een paar uur moet wachten. En je moet letterlijk bij de les blijven qua theorie en praktijk. Je moet met theorie genoeg punten halen en cursussen volgen wanneer je je groot-rijbewijs moet verlengen. Ik kan wat dat betreft nog een heel tijdje vooruit, mijn rijbewijs is vorig jaar verlengd.
Ik vind ITC een plezierig bedrijf met 150 fijne collega’s en een geweldige sfeer. Ik was er altijd al van overtuigd dat ik dit nog eens zou gaan doen, het is dus niet bij dromen gebleven.
Weet je, ik vind het belangrijk om met de invulling van je dagen echt leuk bezig te blijven, daar blijf je fit bij.”