Datum plaatsing: 04 jun 2020
Ruimte geven
Door: Zr. Antoine van Erp, pastorale werkster: Het zou bijna een slogan kunnen zijn of worden: elkaar de ruimte geven en zelf de ruimte nemen in de goeie zin van het woord. Je hoort niet anders en het is ook heel belangrijk en we zullen er aan moeten wennen, maar voor elkaar wil je dit toch over hebben om zo mee te kunnen werken, al is het op kleine schaal, dat de coronacrisis ooit voorbij zal gaan.
Een vraag: hebt u wel eens ooit een oude tekening gezien van een oude kerk? dan zie je meestal een grote open ruimte met in het midden het altaar en daar omheen een paar stoelen of bankjes. Voor degenen die wel eens in Rome zijn geweest, zullen meteen de St. Pieter in gedachten hebben, daar zie je nagenoeg geen zit-plaatsen, alleen rondom het altaar. Loop je zo’n kerk binnen, dan proef je vaak de rust en de stilte. Er is daar alle ruimte om God te ontmoeten, maar ook ruimte om elkaar te ontmoeten. En dat is precies wat een kerk moet zijn, een open ruimte waar we God en elkaar kunnen binnen laten in ons eigen leven. Dat beeld van de kerk als een ontmoetingsruimte heeft in het verleden behoorlijk onder druk gestaan en nu trouwens nog.
De ouderen onder ons herinneren zich nog wel de tijd van de bankenpacht. Op de dag van die bankenpacht was het dringen om de beste plaats te krijgen en wie geen plaats kon krijgen kwam in de z.g. armenbankjes of.... een staanplaats.We zijn er toch op vooruit gegaan, want nu hoeven we zelfs geen plaatsengeld meer te betalen en voor sommige kerkgangers is een staanplaats nog net zo gemakkelijk. Alleen in de kleine ruimte van een Mariakapel, waar bij de meeste kerken tegenwoordig voor gezorgd is, kun je nog tot rust komen...en je bent er vaak niet met meer dan twee!.
Over ruimte gesproken, we leven nu volop in de tijd van 1,5 metergrens. We zijn verplicht om elkaar de ruimte te geven om elkaar zo niet te besmetten met het coronavirus. Uitvaarten zijn er met een kleine 30 mensen, zodat we uit elkaar kunnen zitten. Gelukkig dat we nu nog grote kerken hebben! Maar het voelt niet goed omdat wij mensen graag dicht bij elkaar willen zitten.
We moeten elkaar de ruimte geven om te (over)-leven. En toch er voor zorgen dat we niemand buiten sluiten. Dat is voor ieder van ons nu een opdracht, die we aan elkaar verplicht zijn. En deze opdracht vinden we ook terug als we al eens een enkele keer – of misschien met de regelmaat van de klok – eens in de bijbel lezen. Jezus gaf ook op meerdere plaatsen in zijn leven de ruimte, maar dan ook de ruimte aan eenieder.
Afstand houden in deze in de goeie zin van het woord, dus 1,5 meter, is voor ieder van ons belangrijk in het leven, want we zullen samen die ruimte in acht moeten nemen om daardoor op een goeie manier er voor elkaar te kunnen zijn. En ruimte geven kun je alleen maar als je zelf ook ruimte maakt. En dan bedoel ik niet die 1,5 metergrens waar we ons aan moeten houden, ook als er nog meer versoepelingen mochten komen. Ik bedoel ook dat het wel eens nodig is om oud zeer op te ruimen. Als dingen blijven door sudderen, hopen ze zich op en nemen onnodig veel ruimte in beslag. Misschien de moeite waard om daar voor jezelf eens over na te denken. Dit is niet aan leeftijd gebonden, maar geldt voor elke leeftijd, jong of oud. Laten we dat elkaar gunnen om – ondanks alle verplichtingen - er iets mee te doen in de goeie zin van het woord!