Datum plaatsing: 08 jul 2020

Nooitgenoeg



Door: Hans Raadgever: Op een mooie zondagmorgen ging de zon stralend op en uit het eitje kroop een piepklein hongerig rupsje. Rupsje Nooitgenoeg, die begint te eten, te eten en te eten. Hij eet zich overal dwars doorheen. Maar hij heeft nooit genoeg. Dit prachtige verhaal uit het kleuterleerboek, ruim 50 jaar geleden door Amerikaan Eric Carle geschreven èn geïllustreerd, leert kinderen hoe een ei een rups wordt en wat een rups nodig heeft om uiteindelijk als mooie vlinder de wereld in te trekken. Rupsje Nooitgenoeg, het kwam steeds weer bij me boven bij het horen, zien en lezen van berichten over ‘mensjes nooitgenoeg’. Want, of het nu de diepe zakken van onze minister zijn, het zangverbod in de kerk, het juichen in het stadion, het houden van afstand, het belastingvrije waarderingscadeautje voor onze helden, het maakt niet uit, er zijn altijd ‘mensjes nooitgenoeg’ die menen dat het te veel of juist te weinig is maar in ieder geval anders moet. Zij menen dat via alle mogelijke gedrukte en virale kanalen met iedereen te moeten delen. Aandacht te trekken middels demonstraties waarin zij luidruchtig hun eigen gelijk overdrijven. Veelal gedreven door een vorm van eigenbelang om een nog invloedrijker vlindertje te lijken. Hebben we dan ons kleuterleerboek wel goed begrepen of zijn we blijven steken bij het rupsje. Immers een mooie vlinder ontstijgt het rupsje en fladdert in zijn kortstondig leven vrij en tevreden rond.
“Weer een beetje als vroeger” zei een acht jarige basisleerling na een weekje school nadat zij enkele weken, door de corona virus, was gedwongen thuis te blijven. Een ervaring die, anders dan in haar fantasie, waar ‘niet naar school gaan’ altijd een feest lijkt, in werkelijkheid toch anders uitpakt. Waarom lijkt vroeger alles beter en wat is vroeger eigenlijk. Voor een achtjarige enkele weken, voor anderen jaren of eeuwen. Maar vroeger lijkt lijkt achteraf meestal mooier dan in werkelijkheid, volgens Peter Hein van Mulligen. En deze Peter Hein kan het weten. Hij is dé expert in onze nationale feitelijke cijfers en zeker niet de domste. In tegendeel sinds 2018 zelfs één van onze slimste mensen’ in dit land. Hij beweert, en ik citeer: “het gaat een stuk beter met ’ons’ dan we denken. In nagenoeg alle opzichten staan we er beter voor dan vroeger. We zijn rijker dan ooit, de economische ongelijkheid is niet gegroeid, Nederland is een zeldzaam veilig land, elke generatie migranten doet het beter dan de vorige, de sociale samenhang is hoog en vrouwen halen hun achterstand in”. Ook Kim Putters, directeur van het Sociaal en Cultureel Planbureau beweerde in DWDD, na een terugblik van 25 jaar, tot verwondering van velen, dat het heel goed gaat in Nederland. Zijn conclusie was: we leven langer, zijn gelukkiger, beter opgeleid, gezonder, welvarender. Dat is even andere koek.

GESCHIEDENIS
Het verlangen naar vroeger lijkt in deze tijd, met het onzichtbare coronavirus op onze hielen, onontkoombaar. Ons menselijk streven van ‘nooit genoeg’ zal ons zelfs stimuleren in de stijd tegen het virus. Herinneringen aan vroeger zullen daarbij helpen. Dat is immers onze geschiedenis waarvan we moeten leren. Daarom lijkt me het streven om onze geschiedenis onzichtbaar te maken ook geen goede zaak. Als al onze geheugensteunen verdwijnen vervaagt ook ons denken aan zowel de goede als de slechte tijden en dus de mogelijkheid van ons verleden te leren.

© 2023 Thuis in het nieuws | Webworks: DigiFactory Webworks | Design: Creativos 0.01586