Datum plaatsing: 01 jun 2021

Tekenend



Door: Jacoline de clown: “Ik ga zo naar mijn werk” zegt u overtuigd als we oogcontact hebben. Ik sta rond te kijken in de huiskamer van het verpleeghuis. Op de tafel staan glazen met een klein wit bodempje. Een bord bevat nog een vierkant stukje boterham met jam en er zijn dames die al aan het haken zijn. Iemand frommelt een stukje tafellaken op, terwijl één van de knikkebollende heren zijn broodje kaas nog niet eens heeft gezien. Ik voel dat Bert de eerste is vandaag
voor een ontmoeting. Na wat zoeken krijg ik van hem een aanwijzing en vind ik met zijn hulp een plekje om op gelijke hoogte bij hem te zitten. Ik hoef maar een klein gedeelte van zijn zin te herhalen en het verhaal achter zijn opmerking komt al op gang.

De Merwedebrug moet u over, elke dag en de 25 kilometers die u fietst naar het kozijnenbedrijf schetsen de weg die u al jaren aflegt. Tekenen, ontwerpen, meten, grote vellen papier op de tekentafel, ze geven mij een beeld van uw werkomgeving. Met nieuwsgierige ‘oh’s en aha’s’ moedig ik u aan om uw kwaliteiten, de rol en de gevoelens die
dat geeft, te omschrijven. Ik kijk ondertussen ook naar de rolstoel waarin u zich al trippelend kan verplaatsen, maar daar lijkt u zich nu niet bewust van te zijn.

Maar het wordt echt tijd dat we gaan, vindt u. Het woordje ‘we’ knoop ik in mijn oren. Ik verras u door op te staan: “Nou, vooruit met de geit.” U schiet in de lach als u mij van top tot teen bekijkt. In dit moment zonder woorden lijkt er langzaam een andere wereld open te gaan. Alsof u niet langer naar de binnenkant van de wenselijkheid van het leven kijkt, maar de werkelijkheid van alledag terugziet. Uw handen voelen opeens de spaken in de wielen, uw ogen kijken wakker geworden naar de breedte van de huiskamer en nemen de medebewoners waar. Weer lacht u en nu onwennig om uzelf.

Om Bert zijn werkelijke gevoel een beetje te prikkelen zeg ik zo zacht dat alleen hij het hoort: “Eigenlijk verveel ik me te pletter.” Uw verbazing is groot. Zonder aarzeling zegt u: “Nou, daar zou je wel eens gelijk in kunnen hebben!”
Omdat het niet de eerste keer is dat u graag naar uw werk zou willen, heeft uw vrouw tekeningen en andere vertrouwde materialen op uw kamer gezet. Bij het vinden van uw werktas gaat er weer een wereld voor u open. De wereld die zo tekenend voor u was en nog steeds is.

© 2023 Thuis in het nieuws | Webworks: DigiFactory Webworks | Design: Creativos 0.01709