Datum plaatsing: 16 jun 2021
Subliem
Door: Jan van Ravenstein: Woensdagavond… De serie ‘Oogappels’ op tv. Heb je het ook zo te pakken, wij wel. Je mag het bijna een verslaving noemen. In de goede zin van het woord dan, om misverstanden te voorkomen.
We kennen toch allemaal wel een aantal van de personages vanuit de serie in onze directe omgeving, toch? Even voor de niet volgers van de serie: “Wekelijks zie je de beslommeringen van vier gezinnen die zo levensecht worden neergezet dat het meteen vanaf aflevering één heel erg herkenbaar was”.
Soms, eigenlijk best vaak als ik eerlijk ben, zit ik me op te winden over hetgeen ik te zien en te horen krijg. Over het feit bijvoorbeeld dat je Mees, de zoon van Fabie, zo ziet afglijden… Drugs. Het begint met een beetje van dat herkenbare puberale gedrag, lastig en ja…. Ook bij Mees begint het met het jointje… Het blowen wordt een gewoonte en vraag naar meer. Hij spijbelt bij het leven en moet vanwege dat gedrag een jaartje school overdoen. Ook sleept hij zijn vriendin mee en ze leven al snel in dat wereldje met alle gevolgen van dien… Heel zorgelijk.
Hij haalt bij moeder Fabie, een rol die fantastisch wordt neergezet door Bracha van Doesburgh, het bloed onder haar nagels vandaan en drijft haar tot wanhoop met zijn drugs en het dwarse gedrag wat er op volgt. En weet je… Fabie, ze bedoelt het zo goed allemaal. Het is zo’n lieve moeder. En Pip zijn zus weet zich geen raad.
Alles uit het huiselijke leven van de vier gezinnen komt voorbij. Merel, de carričrevrouw… Mijn God, wat een mens. Wat een bitch. Verslaafd aan de Chardonnay. Na vele verzoeningspogingen verlaat manlief haar voorgoed. Heel treffend was ook het feit dat dochter Hansje thuis komt met (en ook naar bed gaat met hem) een bouwvakker die ook nog eens tattoos heeft. En last but not least komt haar zus met de mededeling dat ze stopt met de opleiding…
Wanneer ze weer eens een van haar ongenuanceerde uitspraken doet naar haar dochters zou je ze willen toeschreeuwen vanuit je stoel… Jawel, soms zit ik er echt middenin… Aan de andere kant verdient ‘Malou Gorter’ de actrice achter ‘Merel’ natuurlijk een groots compliment. Hoe echt speelt ze dan wel niet haar rol… Prachtig.
En dan Tim (Jeroen Spitzenberger). De toch wel enigszins slappe en mislukte architect is ook zo’n mooi voorbeeld van hoe acteren werkelijk moet. In de serie Divorce was hij ook al mijn held. Subliem.
Maar ik mag niemand tekort doen, dat zou niet eerlijk zijn. Chris, Carola, Lieke, Danny, Erik, Pip of wie dan ook…. Allemaal een hele grote dikke pluim… Ga nog heel lang door.