Datum plaatsing: 12 apr 2022

Drika



Door: PrietJanPraat: Ik moest er aan denken toen ze afgelopen weekend bleven logeren. Op het verlanglijstje staan qua eten frietjes met snacks met dikke stip op nummer één, op de voet gevolgd door pannenkoeken… Het zal voor veel opa’s en oma’s herkenbaar zijn.

En och… Voor een weekendje of een logeerpartijtje moet dat kunnen, niet dan. Een beetje verwennen, daar zijn grootouders tenslotte voor. En het is toch een heerlijkheid hoe je ze dan ziet smullen van bijvoorbeeld de pannenkoeken…. Zelf de stroop en poedersuiker mogen toevoegen…. Opa tekent zijn naam met stroop op de pannenkoek… Een het grut volgt met groots geschreven letters… Heerlijk.

Een hele poos bleven ze op onze oppasdag ook (samen met mams) bij ons warm mee-eten. En dan krijgen we meteen een heel ander verhaal. Kijk… Er waren ineens gekookte aardappelen. Ja oma kookte gewoon zoals altijd, en de ene keer zit het mee en de andere keer zit het tegen….

Want weet je… Sperziebonen hebben toch een heel ander smaakje dan een kaassoufflé of een kroket. En dan wil ik het nog niet hebben over spruitjes… ‘Oma, het stinkt hier”, hoor ik ze nog zeggen wanneer de spruitjes op het gas stonden.

We wilden helemaal niet zo streng zijn, echt niet. Maar ook bij ons aan tafel werden limieten gesteld… Vier boontjes dan… Dan is het oké. Een hele opgave, of het vergif was, zo werd er naar gekeken voordat ze bedolven onder de appelmoes waren verorberd.

Terwijl ik het gadesla ga ik in gedachten terug naar mijn jongere jaren. Ik was geen middageter… Anders gezegd, ik haatte het. Boterhammen kon ik stapels op, maar warm eten.. Het was zo herkenbaar wat ik zag met het sperziebonenverhaal.

Ik zie me nog zitten voor mijn bord aspergesoep. De soep keek me dreigend aan, weet ik nog. Of hij me wilde vermorzelen. Ik kreeg hem met geen mogelijkheid door mijn keel en door mijn tranen van mijn verdriet werd de massa soep alleen maar groter… Hoelang ik heb gehuild weet ik niet.. Wat ik wel weet is dat Drika van de Veerdonk, onze huishoudelijke hulp, medelijden kreeg en de soep, toen ons pap uit het zicht was, de gootsteen in kieperde… Drika was vanaf dat moment mijn grote heldin…

Kom… Hoor ik mezelf zeggen. Twee boontjes dan… Dan is het oké… Heel eventjes was ik Drika, mijn heldin.


© 2023 Thuis in het nieuws | Webworks: DigiFactory Webworks | Design: Creativos 0.01258