Zondagmiddag in 1944
Door: Peter der Kinderen: Mijn vader voetbalde in vroegere jaren. Natuurlijk deed hij dat bij OJC maar ver heeft hij het niet geschopt in zijn carrière. Onze Ome Janus, de Lange Heijmans, deed dat wel. Hij was keeper en hij ging er altijd gruts op dat hij een bal zo hoog uittrapte dat hij nooit meer teruggekeerd is op aarde…
Het tweede talent uit de familie was Ome Frans, Frans Verstegen. Ik heb het sterke vermoeden dat hij stopper-spil was.
Op deze foto, die een stuk historie van het Rosmalens voetbal vertelt, kijken mijn ouders naar hun voetballende zwagers. De hele familie is vertegenwoordigd. Het is waarschijnlijk zondagmiddag, de zon schijnt en de tribunes aan de Nieuwendijk zijn uitnodigend. De mouwen zijn opgerold, de ogen dichtgeknepen tegen de zon en de rokken keurig op kniehoogte. Hoogstwaarschijnlijk zien we rechts op de foto Willem en Nel van Heel, die vlakbij woonden.
Vanaf deze eretribune kijk je in Noordoostelijke richting een kale polder in, het domein van de boeren. Op de achtergrond zie je er één fietsen met een melktuit voorop. In 1944 was de zondagmiddag bestemd voor ontspanning maar de boer moest ook dan naar zijn koeien. Iedereen is in opperbeste stemming en men geniet zienderogen Links op de foto staat Martin van Muilekom (de Mulk) ’n stratenmaker die in 1956 naar Amerika is geëmigreerd.
Ik dwaal af want ik wil u wat vertellen over de kwaliteiten van Frans Verstegen. Ome Frans was met de oudste zus van mijn vader getrouwd, mijn peettante Koos. Frans Verstegen was niet alleen een gouden kracht bij O.D.I. Hij was daarnaast een bekwaam vakman als timmerman/uitvoerder. Eerst bij het Aannemersbedrijf van zijn schoonvader Piet der Kinderen en daarna bij PBO van Leo van der Plas.
Toen hij verkering kreeg werd hem gevraagd om met de kermis te oberen in het café van z’n schoonvader, het huidige café d’n Beer. In die tijd werden er nog veel borreltjes gedronken, van jonge klare tot citroen brandewijn, van wijncognac tot bessenjenever. Onze “ober voor één dag” vond dat te ingewikkeld en zei aan de bar: “Doe maar een blad vol bier!” Bij de tafel met klanten aangekomen kreeg hij commentaar: “Wij hebben geen bier besteld maar een borrel zus en een borrel zo!”
“Geen probleem” zei Ome Frans “Dan vat ik deze zelf wel!” En hij proostte op de kermis. Met het gevolg dat onze aspirant ober binnen ’n paar uur uitgeteld en afgevoerd was. “Martha, Martha, lieve Martha jouw geluk is ook het mijn” zong hij uit volle borst.
Schoolmister Frans van Kemmeren voetbalde ook in zijn team. Hij schreef een schitterend verhaal met de titel “A Midsummernights-dream”. Het gaat over een vriendschappelijke wedstrijd tegen Dinther. Frans Verstegen, Joske Verstegen en Pietje van Druenen zijn op de terugweg aangeland in “De Drie Snellen” in Milrooij.
De kastelein had drie huwbare dochters, die met ieder glas bier uitgroeiden tot steeds meer aantrekkelijke huwelijkspartners.
Van Kemmeren wist haarfijn te vertellen hoe de Drie Musketiers over hun toekomstige echtgenotes fantaseerden.
Nee, vroeger was niet alles beter maar toch proef je bij zo’n oude foto de rust en tevredenheid. ’n Voorbeeld voor onze huidige samenleving!
Home
Volgend bericht
Vorig bericht
Vorige pagina
3214 keer gelezen
